Les Miserables

Όσο κι αν με εξέπληξε το γεγονός ότι μεγάλοι κινηματογράφοι της χώρας όπως village , odeon και λοιπά δεν εδέησαν να φιλοξενήσουν τους Άθλιους , ωστόσο δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσω! Κι όχι από περιέργεια για το σούσουρο που επικρατεί περί της όλης παραγωγής αλλά επειδή ήλπιζα για ακόμη μια φορά να διαπιστώσω ότι δεν πρόκειται για χάσιμο χρόνου και εμπορευματοποιήση του έργου , που με εξαίρεση τη γαλλική παραγωγή με Τζον Μάλκοβιτς και Ντεμπαρτιε , όλες οι άλλες απόπειρες ήταν κατ’εμέ το λιγότερο άκαρπες και ευχαριστούσα που δεν ζούσε ο Ουγκό για να τις δει.

Εντόπισα λοιπόν έναν μικρό σχετικά κινηματογράφο στην Πανεπιστημίου ονόματι Ideal , και παρότι κάθισα στη θέση μου με μια μικρή προκατάληψη για το τι επρόκειτο να δω (είχε προηγηθεί και η παρωδία της Καρένινα και καταλαβαίνετε) , με το που πέφτει η πρώτη σκηνή τα ξέχασα όλα. Έτσι είναι , αφήνεις κάθε δεύτερη και τρίτη σκέψη να φύγει από την πίσω πόρτα κι αφήνεσαι να σε αιχμαλωτίσει η ανατριχιαστική μουσική εισαγωγή σαν εμβατήριο που επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της ταινίας και που σε αλυσοδένει στην καρέκλα σου μέχρι να πέσουν οι τίτλοι του τέλους.

Και μόλις έχεις βυθιστεί στον άθλιο κόσμο του Παρισιού του 19ου αιώνα για τα καλά , ο Χιου Τζακμαν στο ρόλο της ζωής του , η ερμηνεία της Χάθαγουεϊ στα δέκα πιο συγκλονιστικά λεπτά του cinema , η φωνή της Σαμάνθα Μπαρκς και το υπόλοιπο cast θα αναβιώσουν συναισθήματα και δάκρυα που μόνο αν έχεις διαβάσει το βιβλίο ξέρεις πως έχει ξανανιώσει. Ακόμα και για αυτούς που δεν είναι φαν του musical όπως κι εγώ , ίσως να κουράσει τους πιο αυστηρούς αλλά δύσκολα θα απογοητεύσει και τους πιο απαιτητικούς . Μην ξεχνάμε , ότι η ταινία είναι βασισμένη στη θεατρική μεταφορά κι όχι στο ίδιο το βιβλίο. Ακόμα κι έτσι δε θα εντοπίσεις σημαντική σκηνή ή πληροφορία να λείπει, σίγουρα θα βρεις έστω και ένα τραγούδι που θα κολλήσεις και θα σιγοτραγουδάς, θα λατρέψεις όλες τις ερμηνείες και τη σκηνοθεσία ενώ θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι ο Τζάκμαν απλά πρέπει να το πάρει φέτος το αγαλματάκι. (Να σημειώσω εδώ ότι η ταινία έχει 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας , α’ανδρικού , β’γυναικείου κ.α. )

Αν πέτυχα το σκοπό μου να σε παρακινήσω να το δεις , ελπίζω να σε έπεισα να το δεις στο cinema , αλλιώς χάνει από την κινηματογραφική εμπειρία αφού πρόκειται αναμφίβολα για μια από τις αρτιότερες μεταφορές των Αθλίων στη μεγάλη οθόνη κι είναι από αυτές που αξίζει να τις δεις , ακόμη και για να διαφωνήσεις.

Μπορείς να τους δεις εδώ :

Comments

Popular Posts